به گزارش «کالاخبر» به نقل از نیپنا، مدیران داو کمیکالز اعلام کردند که این شرکت در تلاش است به‌منظور کاهش چشمگیر انتشار کربن و تحقق هدف به صفر رساندن آن از واحدهای کراکر موجود، روش‌های هیدروژن‌زدایی از اتان (EDH) و کراکینگ الکتریکی را توسعه دهد و یک روز انتشار کربن کم تا صفر را ایجاد کند.

ماناو لاهوتی، مدیر بخش پایداری جهانی هیدروکربن‌های شرکت داوکمیکالز در این باره گفت: با استفاده از این دو فناوری می‌توان در هر یک از دو فرآیند ۴۰ تا ۵۰ درصد از مقدار انتشار گازهای گلخانه‌ای کاست.

وی افزود: برنامه ما این است که شرایط را به نقطه‌ای برسانیم که اهداف صفر شدن مقدار انتشار کربن محقق شود.

مدیر بخش پایداری جهانی هیدروکربن‌های شرکت داوکمیکالز ادامه داد: ما تلاش می‌کنیم تا جایی که می‌توانیم سریعتر بتوانیم فناوری نو در هیدروژن‌زدایی از اتان را پیش ببریم زیرا نه تنها تمایل زیادی برای اجرای آن در شرکت ما وجود دارد بلکه بازارهای جهانی نیاز به داشتن استفاده از فناوری‌های با انتشار کربن پایین که محصول اتیلن را از نظر اقتصادی مناسب کند، گام برداشته است.

داو قصد دارد با تحقق هدف به صفر رساندن مقدار انتشار کربن تا سال ۲۰۵۰ میلادی، از جمله تأثیر منافع محصول، انتشار کربن سالانه ۵ میلیون تن یا ۱۵ درصد تا سال ۲۰۳۰ میلادی را در مقایسه با سطح پایه ۲۰۲۰ کاهش دهد.

هیدروژن‌زدایی از اتان برای اتیلن با کربن پایین

داو از فناوری جدید انحصاری خود برای توسعه هیدروژن‌زدایی از اتان استفاده می‌کند اما چند ارائه‌دهنده فن آوری بالقوه از جمله فناوری‌های اکوکاتالیتیک را نیز ارزیابی می‌کند.

اساس فناوری نو داوکمیکالز برای هیدروژن‌زدایی از اتان UNIFINITY آن است که از طریق هیدروژن‌زدایی کاتالیزوری سیال می شود (FCDh) و این طرح نیز در مجتمع «پلاک ماین» (Plaquemine) ایالت لوئیزیانا آمریکا مستقر می‌شود.

از طریق این فناوری و خوراک نهایی که به دست می‌آید، داو سالانه ۱۰۰ هزار تن پروپیلن هدفمند تولید می‌کند.

پیش‌بینی می‌شود این پروژه در سال ۲۰۲۱ ساخته شود و در سال ۲۰۲۲ به بهره‌برداری برسد.

پیشرفت الکترونیکی

داو همچنین در حال همکاری با شرکت انگلیسی- هلندی شل برای توسعه فناوری کراکینگ الکتریکی است، از زمان اعلام کار روی این پروژه در ژوئن ۲۰۲۰، پیشرفت قابل توجهی در این زمینه حاصل شده است و اعلامیه‌ها در هفته‌ها و ماه‌های آینده ارائه می‌شوند.

در کراکینگ الکتریکی، برای گرم کردن کوره‌های واحدهای کراکر به جای گاز طبیعی از برق استفاده قرار می‌شود اگر این برق از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند خورشیدی و بادی تأمین شود تا حد زیادی به فرآیند کربن‌زدایی کمک می‌کند.